elden bir şey gelmemesi

olan biten karşısında çaresizce izlemeye mecbur kaldığın , durmaksızın çırpındığın ama asla durumu düzeltemediğin hal. en acısıda olaylar olup bittikten sonra insanların seni avutmak için " elinden bişey gelmezdi " demesi.

mükemmel çözümlerim var mükemmel şeyler yaşayabilirim yaşayabiliriz ama düşmüyor bana, dikkate alınmamak için her şeyi yaptım ya da çok hayalciyim.

sevdiğini bir başkasıyla görünce oluşan durumdur

galiba insanın kendini en aciz hissettiği durum, ne erkeklik, ne adamlık, hiçbir şeye etki etmiyor bazı şeyler. ağlıyorsun lan işte, çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun oturup. ağlarken gerçek olan tek şey sümüğün, gözyaşının samimiyeti sadece. elimizden bir şeyin gelmediği zamanlar, hep gözümden geldi..

bi süre sonra yeter lan benden bu kadar hissi

tek gelen bir dal sigara yakmak

sevdiğim insanlara fiziksel ya da manevi olarak kötü bir şey olunca ben yanındayım diyebiliyorum sadece. ne yarasını iyileştirebiliyorum, ne ağrısına engel olabiliyorum ne de gözyaşlarının akmasına engel olabiliyorum.

yeryüzünün en kötü durumudur. her şeyi düzeltmek istersin, sınırları zorlamaya hazırsındır ama elindne hiçbir şey gelmez. boğazına bir şeyler oturur sanki, yutkunamazsın. canın yanar.

ne gelir ki elinden kimse tutmadıkça ?

(bkz: tarzanca başlık açmak) (bkz: ne yaptımsa olduramamak)

acizlik dediğimiz durumdur. herşey arap saçına döner, işler içinden çıkılmaz duruma gelir, naparsan yap kurtulamayacak gibi olursun . yardıma muhtaç hissedersin. i̇şte tam burada mevlana'nın sözünü hatırlamak gerekir. "her şey üstüne gelip, seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde, sakın vazgeçme! i̇şte orası kaderinin değişeceği noktadır."

otur ve zamanin gecmesini bekle. zor ama yapicak baska bisey yok gercekten.

sevmek, sahiplenmek, gülümsemek varken kırıp döküyoruz, paramparça ediyoruz insanların kalplerini. hiç birimizin bir diğerimizden farkı yok hepimiz öleceğiz ve bunun için kimsenin elinden bir şey gelmez.

tam bir yıl olucaktı bugün ama olmadı elden bişey gelmez miş anladım bunu

çaresizliktir. üzer perişan eder.

bu durumlarda elden çok da bişey gelmez. öyle sikik bi durumdur kendileri

şu başlığa geldim tüm entrileri okudum düşüncelerimi yazayım dedim oturdum yarım saat nasıl anlatsam diye düşündüm canım acıdı ama kelimelere dökemedim sigara yaktım ama buraya yazamadım ya elden bir şey gelmiyor işte

bazen bir yerden sonra elinden bir şey gelmemesi gerekiyordur. su akar yolunu bulurmuş. biz de su misali...

zor be sözlük. gözlerinizin önünde eriyip gidiyor, adına kanser diyorlar.

olayların seyri karşısında fiili olarak veya sözlü olarak yapacak hiç birşey olmaması durumudur. yine bu sıralar bende akseden bu durum canımı sıkmaya başladı ve sıkacak gibi de. resmen beynimin girişinde tadilattayız , cumaya gittim dönecem, cenaze nedeniyle kapalıyız tarzında yazılar var. düşünemiyorum bir konu üzerine uzun süre. kafam dağılıyor veya düşündüğüm konuyu unutuyorum. bu da ayrı bş etken bu durum için. arkadaşlarım geliyor diyor ki çılgın bize bi yardım et anlatıyor konuyu başını unutuyorum. manasız şeyler söylüyorum. arkadaşlarımı o şekilde gördükçe içim parçalanıyor. olmuyor abi yapamıyorum. çok berbat bi durum bu. sağlıcakla kal sözlük.

eller günahkar diyerek elimden gelenler hakkında tüyo vermek istiyorum.

tüm çarelerin tükenişinin bilindiği andır. yapabilceğin hiç bişey yoktur bu sevdiğim birine karşıysa ne bir mesaj atabilirsin ne de tek kelime edebilirsin. bütün kelimeler anlamını yitirmiştir, yapabileceğin tüm eylemler manasızdır.

ulan o kadar çok sahipsiz, annesi babası ölmüş. kimsesiz çocuklar varki hepsini kucaklamak istiyorum ve dünya o kadar pis bir yerki o çocuklara türlü pislikler yapıyorlar ve elimden gelen sadece buralarda yazmak çok üzgünüm

"elinden bir şey gelmemenin acısını iniş takımları olmayan melekler bilir..."